ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ

Περιγραφή

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

Ο Αχιλλέας Τζάρτζανος εἶναι σήμερα περισσότερο γνωστὸς ὡς συγγραφέας τοῦ μεγάλου γλωσσικοῦ συγγράμματος Νεοελληνική Σύνταξις (α΄ τόμ. 1946, β΄ τόμ. 1963, ἀνατύπωση ᾿Αφῶν Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1989), βιβλίου ποὺ ἀποτέλεσε τὴν β΄ ἔκδοση ἑνὸς μικρότερου μὲ τὸν ἴδιο τίτλο, ποὺ εἶχε κυκλοφορήσει στὰ 1928. Στοὺς παλαιότερους ὅμως ἦταν γνωστὸς κυρίως ἀπὸ τὰ σχολικὰ βοηθήματά του, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ κυριότερο ἦταν αὐτὴ ἡ Γραμματικὴ τῆς ἀρχαίας Ελληνικῆς γλώσσης, ποὺ ἔχετε τώρα στὰ χέρια σας.
Η Γραμματικὴ αὐτὴ προοριζόταν γιὰ τοὺς μαθητές σὰν βοήθημα γιὰ τὴν διδασκαλία τῶν ἀρχαίων Ελληνικῶν στὸ τότε ἑξατάξιο Γυμνάσιο. ᾿Εκδόθηκε γιὰ πρώτη φορὰ μὲ ἔγκριση τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ὕστερα ἀπὸ διαγωνισμὸν στὸν ὁποῖο βραβεύθηκε (στὰ 1937), καὶ ἐκδιδόταν συνεχῶς ὡς τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1970. Χάρη στὴν ἁπλότητα τῆς διατύπωσης καὶ τὴν σαφήνεια τῶν ὁρισμῶν καὶ τῶν κανόνων της, ἡ Γραμματικὴ αὐτὴ ἀποτέλεσε ἕναν ἀσφαλῆ ὁδηγὸ γιὰ τοὺς καθηγητὲς καὶ ἀξιόπιστον σύντροφο γιὰ τοὺς μαθητὲς ποὺ τὴν χρησιμοποιοῦσαν. Καὶ οἱ δυὸ αὐτὲς ἀρετὲς ἦταν βασικά χαρακτηριστικὰ τῶν ἔργων τοῦ ᾿Αχιλλέα Τζαρτζάνου καὶ ἀπέρρεαν ἀπὸ τὴν ἄριστη παιδεία του καὶ τὴν τέλεια κατοχὴ τῶν προβλημάτων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.

ΑΓΑΠΗΤΟΣ Γ. ΤΣΟΠΑΝΑΚΗΣ
ΟΜΟΤΙΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ