ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟ ΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΚΩΔΙΚΕΣ 6 & 8

Περιγραφή

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1.1 Πρόλογος
• Η τοιχοποιία είναι από τα αρχαιότερα δομικά υλικά. Εντούτοις, οι γνώσεις μας για τη μηχανική της συμπεριφορά και την απόκριση κτιρίων από φέρουσα τοιχοποιία είναι σχετικά περιορισμένες. Η αντίφαση αυτή μπορεί να αποδοθεί στους ακόλουθους λόγους:
α. Η ανάπτυξη της επιστήμης της μηχανικής σχεδόν συνέπεσε με την εμφάνιση νέων ισχυρών και εύπλαστων δομικών υλικών – χάλυβας, σκυρόδεμα που μείωσαν το κόστος του φέροντα οργανισμού και βαθμιαία περιόρισαν την τοιχοποιία στο ρόλο του οργανισμού πλήρωσης.
β. Η τοιχοποιία έχει σχετικά χαμηλές αντοχές και εμφανίζει ψαθυρή συμπεριφορά, γεγονός που οδηγεί στην ανάγκη αύξησης των διατομών και του κόστους του φέροντα οργανισμού και περιορίζει τον αριθμό των ορόφων ιδιαίτερα σε περιοχές με υψηλή σεισμικότητα.
γ. Η τοιχοποιία είναι υλικό πολυφασικό, πολύμορφο και “απείθαρχο”. Τα βασικά συστατικά της είναι τα λιθοσώματα και το συνδετικό κονίαμα. Τα λιθοσώματα μπορεί να είναι τεμάχια φυσικών λίθων, πλίνθοι, τσιμεντόλιθοι κ.λ.π. και παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία υλικών, κατεργασίας, σχημάτων και μεγεθών. Το κονίαμα παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία συνθέσεων και αντοχών αλλά μπορεί και να απουσιάζει εντελώς (ξηρολιθοδομές). Ένας επί πλέον παράγοντας πολυμορφίας είναι και ο τύπος δόμησης (πλέξη) της τοιχοποιίας. Κατά συνέπεια απαιτείται θεμελιώδης έρευνα των επί μέρους φάσεων (λιθοσώματα – κονίαμα) και της μηχανικής “συνεργασίας” τους στο σώμα της τοιχοποιίας για την κατανόηση της συμπεριφοράς της.
• Έτσι, μέχρι τις αρχές του 20ο αιώνα ο σχεδιασμός κτιρίων με φέροντα οργανισμό από τοιχοποιία ήταν σχεδόν εμπειρικός.
• Σε χώρες με παράδοση στη χρήση της φέρουσας τοιχοποιίας και σχετικά άσειστες (Μ. Βρετανία) εξακολουθεί ακόμη και σήμερα εκτεταμένη χρήση της φέρουσας τοιχοποιίας σε νέα κτίρια αρκετών ορόφων.
• Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται διεθνώς έντονη ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη συντήρηση και ανάδειξη της οικιστικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Μέσα στο κλίμα αυτό αναζωπυρώθηκε και η έρευνα της μηχανικής συμπεριφοράς της τοιχοποιίας καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μνημείων και διατηρητέων κτιρίων και συνόλων είναι κτίσματα από φέρουσα τοιχοποιία. Παράλληλα άρχισαν να ανακαλύπτονται ξανά τα ξεχασμένα προτερήματα της τοιχοποιίας όπως : Θερμομόνωση, Πυρασφάλεια, Αντοχή στο χρόνο, Αισθητική υπεροχή.
• Τροχοπέδη στην ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας για την προώθηση της έρευνας της φυσικής και μηχανικής συμπεριφοράς της τοιχοποιίας είναι η πολυμορφία και πολυτυπία του ίδιου του υλικού, που έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη δυσκολία προτυποποίησης υλικών και μεθόδων.
• Χώρες με μεγάλη παράδοση σε κατασκευές από φέρουσα τοιχοποιία διέθεταν σχετικούς κανονισμούς οι οποίοι όμως χαρακτηρίζονταν από μεγάλη ανομοιομορφία ορισμών, μεθόδων ανάλυσης και διαστασιολόγησης και μεγάλη διασπορά τιμών για τις μηχανικές ιδιότητες των διαφόρων τύπων τοιχοποιίας. Το πρώτο σχέδιο Ευρωκώδικα για κατασκευές από τοιχοποιία κυκλοφόρησε μόλις το 1989. Στην Ελλάδα μέχρι το 1995 το κενό καλυπτόταν από τον αντίστοιχο Γερμανικό Κανονισμό. Τη χρονιά εκείνη υιοθετήθηκε με Υπουργική Απόφαση η μετάφραση του προσωρινού κειμένου ΕΝV 1996- 1-1 [12], το οποίο απηχούσε τις μέχρι τότε απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τυποποίησης (CEN), και το αντίστοιχο Εθνικό Κείμενο Εφαρμογής [13]. Από τον Ιανουάριο του 2011 τα τελικά κείμενα των διαφόρων μερών του Ευρωκώδικα 6, κυριότερο από τα οποία είναι το μέρος 1-1 [17], μαζί με τα Εθνικά Προσαρτήματα, αποτελούν το κανονιστικό πλαίσιο για κατασκευές από φέρουσα τοιχοποιία στην Ελλάδα. Το πλαίσιο αυτό συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται από τον Ευρωκώδικα 8 [18], ιδιαίτερα από το Κεφ. 9 που αναφέρεται αποκλειστικά σε κατασκευές από φέρουσα τοιχοποιία.
• Σε κάθε μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους σεισμό, στον Ελλαδικό χώρο αλλά και παγκόσμια,
διαπιστώνεται η υψηλή τρωτότητα των παλαιών κτισμάτων από φέρουσα τοιχοποιία.
[…]