ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ

Περιγραφή

Εννιά χρόνια μετά τον θάνατο του παγκοσμίου φήμης μυθιστοριογράφου Αλέξανδρου Καστρινάκη, η πρώτη σύζυγός του αφηγείται την ιστορία του δεκαπενταετούς λευκού γάμου της με έναν άνθρωπο τόσο αφοσιωμένο στις πνευματικές και θρησκευτικές αναζητήσεις του, ώστε να την αφήσει ερωτικά ανέγγιχτη.
Η αφήγηση της εγκαταλελειμμένης γυναίκας, που ξεκινάει το 1883 και φτάνει ως το 1966, σταθμεύοντας σε Κρήτη, Αθήνα, Βιέννη, Βερολίνο και αλλού, εξερευνά και όλες τις άλλες ερωτικές σχέσεις του πρώην άντρα της, καθώς και τις αντανακλάσεις τους στα πολυμεταφρασμένα έργα του, ορισμένα από τα οποία μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο ακόμα και από το Χόλιγουντ.
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, συχνά πιστό αντίγραφό τους.

«Μερικοί από τους συγγραφείς γίνονται συγγραφείς επειδή κάθισαν και το σκέφτηκαν και αποφάσισαν να ασχοληθούν με την τέχνη. Άλλοι, όπως ο Ραπτόπουλος, μοιάζει να μην σκέφτηκαν τίποτα – έγιναν συγγραφείς επειδή είναι».
Ελισάβετ Κοτζιά
Η Καθημερινή της Κυριακής

ΚΡΙΤΙΚΕΣ – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

[…] Μέσα από το χρονικό της έγγαμης συμβίωσης του Αλέξανδρου Καστρινάκη και της Μελίνας, και με παραλλαγμένους τίτλους έργων και ονόματα, η συγγραφική δεινότητα του Ραπτόπουλου ξεδιπλώνεται σαν δαντέλα. Ο συγγραφέας «κεντά» την διήγησή του με γλαφυρότητα, υπέροχη εικονοπλασία, αλλά και λιτότητα συνάμα και άμεση γραφή, χωρίς περιττά «ψιμμύθια», και περνώντας με δεξιοτεχνία στον αναγνώστη τα φιλοσοφικά ερωτήματά του, χωρίς να χρησιμοποιεί δυσνόητες έννοιες…
Δαφνη Βουβαλη, Book Bar, 25/10/2023

Θέμα του νέου μου μυθιστορήματος, «Ανέγγιχτη», είναι η ερωτική ζωή του Νίκου Καζαντζάκη μέσα από τα μάτια της πρώτης του γυναίκας, που τον κατηγορούσε ότι ο γάμος τους ήταν λευκός. Η ερωτική ζωή τού περισσότερο μεταφρασμένου παγκοσμίως Νεοέλληνα συγγραφέα, ο οποίος πρέσβευε τον ερωτικό ασκητισμό, τουλάχιστον για ένα διάστημα της ζωής του. Ο σκοπός του συγκεκριμένου ασκητισμού δεν ήταν άλλος από τη «θέωση», και πρόκειται για μία στάση που συναντάται σε πολλές θρησκευτικές παραδόσεις. Για την ακρίβεια, ο ίδιος ο Καζαντζάκης μιλούσε για «εκούσια και προγραµµατισµένη υπέρβαση του ερωτικού ενστίκτου, προκειµένου να εξυπηρετηθούν ανώτερες και πνευµατικότερες ορµές και επιδιώξεις».
Όλο αυτό μου έκανε τερατώδη εντύπωση όταν, στη διάρκεια της εφηβείας μου, πρωτοήρθα σε επαφή με το έργο του στοχαστή της «Ασκητικής». Εκείνος µιλούσε για ασκητισµό, και μάλιστα ερωτικό, την εποχή που εγώ µόλις ανακάλυπτα το σεξ. Από την άλλη, πάντα µου φαινόταν πολύ ερωτικό το γράψιµό του, μου φαινόταν ότι ήταν και παραμένει ο πιο ερωτικός, ο πιο αισθησιακός συγγραφέας της νεότερης Ελλάδας.
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος για το πρόσφατο μυθιστόρημά του Ανέγγιχτη στη στήλη της Μαρίας Σφυρόερα, “Ένας συγγραφέας, ένα βιβλίο”, 10/09/2022

Ο Β. Ραπτόπουλος χειρίζεται ευφυώς το υλικό του. Καμουφλάρει τα ονόματα των συνοδοιπόρων και των έργων του Καζαντζάκη, ενώ διαστρεβλώνει σκόπιμα τις χρονολογίες και μερικά γεγονότα, με σκοπό να απομακρυνθεί από τις κλασικές συμβάσεις της βιογραφίας. Είπα και προηγουμένως ότι δεν τον ενδιαφέρει μια τέτοια συμβατική απόπειρα, που θα χρειαζόταν φιλολογική ή δημοσιογραφική έρευνα, αλλά περισσότερο νοιάζεται να αναζητήσει με μυθιστορηματικό τρόπο στο πρόσωπο του Ν. Καζαντζάκη το εκκρεμές ανάμεσα στη γυναίκα και τον Θεό ή τη σάρκα και το πνεύμα, κι έτσι να δείξει ποιος δρόμος οδηγεί στην τελείωση, αυτός του ασκητή ή αυτός του ηδονοθήρα. Επομένως, ο αναγνώστης σε μια πρώτη επιφάνεια διέρχεται τη ζωή του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα, αλλά σε μια πιο βαθιά ανάγνωση, ανάγνωση που έρχεται πιο κοντά στην προθετικότητα του Β. Ραπτόπουλου, αντιλαμβάνεται τη δυνατότητα ή μη σύζευξης έρωτα και πνευματικότητας. Ο Καζαντζάκης μάλλον συναίρεσε και τα δύο, παρά την εκπεφρασμένη του θέληση να μείνει πιστός ασκητής στα κελεύσματα του ουρανού.
Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 20/8/2022