ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Περιγραφή

1. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
Ι. Το ασφαλιστικό δίκαιο ως κλάδος του εμπορικού
δικαίου
1. Γενικά
Κλάδος του ελληνικού εμπορικού δικαίου αποτελεί το δίκαιο της
ιδιωτικής ασφάλισης ή, διαφορετικά, το ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο
2. Περιεχόμενο
Το δίκαιο της ιδιωτικής ασφάλισης περιλαμβάνει τη σύμβαση της
ιδιωτικής ασφάλισης ή, διαφορετικά, την ασφαλιστική σύμβαση και
τις ιδιαίτερες μορφές της ιδιωτικής ασφάλισης, ανάλογα με τον ασφαλιζόμενο κίνδυνο (δίκαιο της ασφαλιστικής σύμβασης), την επιχείρηση που είναι επιφορτισμένη με την άσκηση ασφαλιστικών εργασιών (δίκαιο της ασφαλιστικής επιχείρησης) και τη διαμεσολάβηση στην ιδιωτική ασφάλιση (δίκαιο της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης). Η παραπάνω διάκριση ακολουθείται παρακάτω στη
διαγραμματική ανάλυση της ύλης.
3. Ασφάλιση
Έννοια
Ασφάλιση είναι ένωση προσώπων (ασφαλισμένοι) που εκτίθενται
σε όμοιους ή ομοειδείς κινδύνους(κοινωνία κινδύνων), για την αντιμετώπιση των οποίων καταβάλλουν αντιπαροχές, αξιώνοντας συνάμα ασφαλιστική προστασία (παροχή) από τον φορέα της κοινωνίας
κινδύνου για κάλυψη της οικονομικής ανάγκης που προκαλεί η επέλευση του κινδύνου.
Με βάση τον παραπάνω ορισμό που καλύπτει όλες τις μορφές ασφάλισης, τα βασικά στοιχεία της ασφάλισης είναι:
• η κοινωνία κινδύνου·
• ο κίνδυνος·
• η ομοιότητα ή το ομοειδές των κινδύνων·
• η παροχή του φορέα της κοινωνίας κινδύνων·
• η αντιπαροχή του μέλους της κοινωνίας κινδύνου.
4. Ορισμοί
α. Ιδιωτική ασφάλιση
Η ιδιωτική ασφάλιση είναι η ασφάλιση που παρέχεται συνήθως από
ιδιωτικούς φορείς και διέπεται από διατάξεις του ιδιωτικού δικαίου.
Στηρίζεται στην ασφαλιστική σύμβαση. Είναι κατά κανόνα προαιρετική και, κατ’ εξαίρεση, υποχρεωτική
β. Κοινωνική Ασφάλιση
Η κοινωνική ασφάλιση είναι η ασφάλιση που παρέχεται αποκλειστικά από φορείς δημοσίου δικαίου και διέπεται από διατάξεις του
δημοσίου δικαίου. Στηρίζεται στο νόμο και έχει πάντοτε υποχρεωτικό χαρακτήρα. (Από το εισαγωγικό κεφάλαιο του βιβλίου)