Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΕΧΝΗ

Περιγραφή

«Η μνησικακία είναι μια δύσκολη τέχνη, είπε ο δάσκαλος. Αν με αφήσετε να σας μιλήσω, αν μου δώσετε λίγο ακόμη χρόνο, ναι λίγα ακόμη λεπτά σε αυτό εδώ το παγκάκι, ανάμεσα στο Μουσείο και την Πολυτεχνική Σχολή, ναι στο βρωμισμένο δρομάκι ανάμεσα στο Μουσείο και την Πολυτεχνική Σχολή, τότε θα μπορέσω να σας εξηγήσω ίσως γιατί η μνησικακία είναι μια δύσκολη τέχνη, είπε ο δάσκαλος.»

Σε έναν καταιγιστικό μονόλογο, ο δάσκαλος ρητορεύει πάνω στη νεοελληνική ταυτότητα και τη σχέση της με τη Δύση, άλλοτε έξαλλος από οργή και άλλοτε βυθισμένος στην αυτολύπηση. Με έναν λόγο κυκλικό και επαναληπτικό, διάστικτο από αναφορές στις πιο ετερόκλιτες πηγές, παρουσιάζει ένα παλίμψηστο στο οποίο η φαντασιακή νεοκλασική καθαρότητα επικαλύπτεται από τις ανάγκες της πρακτικής ζωής και τη μοιραία φθορά των ανθρώπων και των πραγμάτων.

«Ύστερα από τόσα χρόνια που κύλησαν έκτοτε προσπαθώ να καταλάβω ποιος ήταν, τι ήταν ο δάσκαλος. Ένας κοινωνικός επαναστάτης, ένας τραγικός αντιήρωας, ένας καλλιεργημένος τραμπούκος. Ή απλώς ένας βλάκας. Σίγουρα ένας μελαγχολικός τρελός υπήρξε ο δάσκαλος.»

Η Δύσκολη τέχνη, το πρώτο πεζογράφημα του Δημήτρη Ελευθεράκη, είναι μια βίαιη και ορμητική νουβέλα, που εξερευνά τις αντινομίες της ελληνικής ιστορικής συνείδησης.