ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Περιγραφή

Το Εμπορικό Δίκαιο αποτελεί κλάδο του ιδιωτικού δικαίου. Αποσπάστηκε από το Αστικό Δίκαιο και αυτονομήθηκε από αυτό, με βάση τα κριτήρια εμπορικότητας. Τα κριτήρια εμπορικότητας βοηθούν στην οριοθέτηση του Εμπορικού Δικαίου από άλλους κλάδους του δικαίου.
Βασική νομοθετική πηγή του Εμπορικού Δικαίου είναι ο Γαλλικός Εμπορικός Κώδικας του 1807. Εισήχθηκε αυτούσιος στην ελληνική έννομη τάξη το 1835 και συμπληρώθηκε με πολλά νεότερα νομοθετήματα. Άλλες πηγές του είναι οι διεθνείς εμπορικές συμβάσεις, το κοινοτικό εμπορικό δίκαιο, οι ΓΟΣ, η lex Mercatoria, το εμπορικό έθιμο, οι εμπορικές συνήθειες, οι κώδικες δεοντολογίας, η νομολογία και η επιστήμη.
Οι κλάδοι του εμπορικού δικαίου είναι πολλοί, όλοι τους δημιούργημα των συναλλακτικών σχέσεων που λαμβάνουν χώρα στην αγορά είτε μεταξύ επιχειρήσεων (Business to Business), είτε μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών (Business to Consumer).
H εμπορική πράξη και o έμπορος είναι οι κεντρικές έννοιες στο Γενικό Μέρος του Εμπορικού Δικαίου. Αυτές κυριάρχησαν στη διαμόρφωση των τριών συστημάτων εμπορικότητας που ακολοθούνται από τις διάφορες εθνικές νομοθεσίες: του αντικειμενικού, του υποκειμενικού και του συστήματος της οργανωμένης επιχείρησης.