ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΤΑ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ

Περιγραφή

Στην έκδοση αυτή παρουσιάζεται πλήρως σχολιασμένη η πρώιμη φιλοσοφία του Φρειδερίκου Νίτσε, μες από δοκίμια και ανέκδοτα σημειωματάριά του, όπου εξετάζει, υπό πολλαπλές οπτικές, το φαινόμενο της αρχαιοελληνικής Τραγωδίας. Κεντρικό θέμα: ο άνθρωπος απέναντι στο άδηλο της Ύπαρξης – ή την αυθαιρεσία των θεών!
Παρακολουθούμε τη γένεση των πρώτων σπινθήρων της σκέψης του, απ’τα μαθητικά του χρόνια και την επεξεργασία τους ως το τέλος της ζωής του. Η γοητεία του πειραματισμού συνδυάζεται με ποιητικές εκλάμψεις (άκρως ζαρατουστρικές) και πηγαίο, αυτοσχέδιο στοχασμό.
“Ονομάζω τον εαυτό μου τον τελευταίο φιλόσοφο, γιατί είμαι ο τελευταίος άνθρωπος. Κανείς άλλος δε μου μιλά – μόνο εγώ. Κ’ η φωνή μου αντηχεί σα φωνή ετοιμοθάνατου. εσύ, αγαπημένη φωνή, εσύ φέρνεις τις τελευταίες ριπές καθετί ανθρώπινου – άσε με, λοιπόν, μία ακόμα στιγμή σε σένα να μιλήσω, τάχα ότι με σε φεύγω μακριά απ’ τη μοναξιά, στους ανθρώπους πηγαίνοντας και πάλι, στην αγάπη πηγαίνοντας και πάλι, γιατί η καρδιά μου δε θέλει να πιστέψει ότι η αγάπη πέθανε· και μ’ αναγκάζει να μιλάω σε μένα, σα νάμασταν δυο.

Περιεχόμενα
Σημείωμα του μεταφραστή για τη β’ έκδοση
Σημείωμα του επιμελητή για τη β’ έκδοση
Σημείωμα του μεταφραστή για την α’ έκδοση
Βιβλιογραφία
Συντομογραφίες
Τα πρώτα δοκίμια (1870)
Τα σημειωματάρια (1864-75)
Παράρτημα Α’
Παράρτημα Β’
Ευρετήρια