Περιγραφή
Η διαπολιτισμική ιδέα εκφράζει, πάνω από όλα, έναν και μοναδικό τρόπο ύπαρξης, την ενωτική άποψη του παγκόσμιου ανθρώπινου ιστού, ένα είδος ισότιμης σχέσης ανάμεσα σε λαούς, αντίθετο του “εθνοκεντρικού ναρκισσισμού” (εθνικισμού). Η εθνική μας ταυτότητα δεν αποτελεί λόγο απομόνωσης και εσωτερισμού, αλλά το κύριο διαπραγματευτικό μας στοιχείο στο διάλογο με το “άλλο” κατά τη διαδικασία της αμοιβαίας – διαλογικής αναγνώρισής της. Εν τούτοις, η βαθμιαία υπέρβαση των ορίων, του “εθνικού ναρκισσισμού” ίσως οδηγήσει στη διεκδίκηση της πολύτιμης πολυπολιτισμικής ταυτότητας, όπου η εθνική διαφορετικότητα θα μετουσιώνεται σε σώμα πολυφωνικό, πλουραλιστικό, πολυσυλλεκτικό, με λίγα λόγια, διαπολιτισμικό. Με σαφέστατη διαπολιτισμική θέση και διάθεση, οι συγγραφείς Γ. Ιωάννου και Λ. Σάσα, εμπλέκουν περισσότερο τον λόγο σε μια υποχρέωση που συμπαρασύρεται από το χρόνο και από τις περιστάσεις του. Η δουλειά τους, η καθημερινή τριβή με πρόσωπα της επαρχίας, κάθε είδους κοινωνική εμπειρία είναι στοιχεία που καταγράφονται στο λογοτεχνικό τους έργο, με διαύγεια και σαρκασμό. Υπάρχει μια ισχυρή δόση λαϊκού οίκτου, μια βαθύτατη, αυθεντική, αυθόρμητη διάρθρωση και παρουσίαση του σικελικού και μακεδονίτικου κόσμου, της ίδιας τους της ενεργητικότητας αλλά και του μελαγχολικού κλίματός τους. Διαφωτίζουν με τον δικό τους τρόπο τη βιωμένη επαρχιώτικη πραγματικότητα που αποτελεί φερέφωνο της κοινωνίας τους. Ολοκληρωμένα και ζωντανά φαντάζουν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Βλέπει, σχεδόν, ο αναγνώστης τις ρυτίδες και τις κινήσεις των άγνωστων ανθρώπων – αφανών ηρώων. Το άδειο, πικραμένο, αγαθό ή ανήσυχο βλέμμα τους.