Ο ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Description

Ο πιο γνωστός βιολόγος της εποχής μας σε ένα αποκαλυπτικό έργο. Ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από το πάθος του Ρίτσαρντ Ντόκινς για όλα τα θέματα που τον απασχολούν, για όλα τα θέματα που μας αφορούν και επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας.
Με πειστικότητα και σφρίγος, τα κείμενα εκφράζουν το θεμελιώδες αξίωμα του συγγραφέα: «αναζήτησε την αλήθεια»!

«Είμαι πολύ εχθρικός απέναντι σε κάθε οργανωμένη θρησκεία διότι είναι εξαιρετικά δεσποτική. Έχει δύναμη, ασκεί επιρροή, απαλλάσσεται από τη φορολογία και επιβάλλεται συστηματικά στους νέους. Και δεν συμφωνώ με το επιχείρημα ότι είναι αβλαβής· είναι πολύ επικίνδυνη – ιδιαίτερα για τους αδαείς και για τα παιδιά».

Στο βιβλίο αποδεικνύεται περίτρανα η ανωτερότητα της επιστήμης απέναντι σε όλες τις απόπειρες ανορθολογικού προσηλυτισμού. Οι άνθρωποι είναι πιστοί στη θρησκεία για έναν μόνο λόγο: ανατράφηκαν με αυτόν τον τρόπο και δεν έμαθαν ποτέ κάτι καλύτερο. Όταν τους προσφέρεται η ευκαιρία να μάθουν, και ύστερα να εκφράσουν την προτίμησή τους, τότε οι επιστήμονες είναι εκείνοι που δικαιώνονται, ενώ οι τσαρλατάνοι παρακμάζουν.

«Ως επιστήμονας είμαι ένας παθιασμένος δαρβινιστής, ο οποίος πιστεύει ότι η φυσική επιλογή είναι σίγουρα η μόνη γνωστή δύναμη που καθοδηγεί την εξέλιξη. Αλλά την ίδια στιγμή, είμαι και ένας παθιασμένος αντι-δαρβινιστής όταν πρόκειται για την πολιτική και για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις ανθρώπινες υποθέσεις».

“…υπάρχει μια συνάφεια ανάμεσα στην αρμονία του σώματος και
στην αρμονία του οικοσυστήματος. Υπάρχει μια οικολογία των γονιδίων…”

«…Ως δάσκαλος σε όλη μου τη ζωή, ανησυχώ σχετικά με το πού κάνουμε λάθος στην εκπαίδευση. Ακούω σχεδόν καθημερινά ιστορίες τρόμου για φιλόδοξους γονείς ή φιλόδοξα σχολεία που καταστρέφουν τη χαρά της παιδικής ηλικίας. Και αυτό, δυστυχώς, ξεκινάει από νωρίς. Ένα εξάχρονο αγόρι πηγαίνει σε φροντιστήριο επειδή οι γονείς του «ανησυχούν» ότι η απόδοση του γιου τους στα μαθηματικά έχει πέσει. Μια διευθύντρια προσκαλεί τους γονείς ενός μικρού κοριτσιού για να τους προτείνει ότι θα έπρεπε να το στείλουν σε φροντιστήριο. Οι γονείς διαμαρτύρονται ότι είναι δουλειά του σχολείου να διδάξει το παιδί. Γιατί μένει πίσω; “Υστερεί”, εξηγεί υπομονετικά η διευθύντρια, διότι οι γονείς όλων των άλλων παιδιών της τάξης πληρώνουν για φροντιστήρια…»

«…Η Αφρική ήταν το προσωπικό μου λίκνο. Όμως έφυγα στα 7 μου, πολύ νέος για να εκτιμήσω –πραγματικά το γεγονός δεν ήταν γνωστό τότε– ότι η Αφρική είναι επίσης το λίκνο της ανθρωπότητας. Όλα τα απολιθώματα από την εποχή της δημιουργίας του είδους μας έχουν βρεθεί στην Αφρική, και τα μοριακά δεδομένα προτείνουν ότι οι πρόγονοι όλων των σημερινών ανθρώπων έμεναν εκεί μέχρι πριν από εκατό χιλιάδες χρόνια περίπου. Έχουμε την Αφρική στο αίμα μας και η Αφρική έχει τα οστά μας. Είμαστε όλοι Αφρικανοί…»

Ο Ντόκινς αναπτύσσει τις θέσεις του για την εξέλιξη, την ηθική, την πολιτική, την οικολογία, τα δήθεν γονίδια των ομοφυλόφιλων, και εξαπολύει κεραυνούς κατά του Θεού, του μυστικισμού και της ψευδοεπιστήμης. Το θάρρος του μας εκπλήσσει, η σοφία του μας διδάσκει, η γλώσσα του μας γοητεύει· μας αφήνει άφωνους με την ευθύτητα των επιχειρημάτων του και με τη μοναδική έμπνευσή του. Ένα βιβλίο που χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερα καυστικό πνεύμα του Ρίτσαρντ Ντόκινς. Στις σελίδες του πνέει ο δυνατός άνεμος του ορθολογισμού.