Περιγραφή
Ποίημα διάσημο στη γειτονιά του αφηγείται
Το Διάσημο ποίημα δεν γράφτηκε αδιάλειπτα, αλλά σε ασυνεχείς, εναλλασσόμενες, διακοπτόμενες δόσεις, από τον Απρίλιο του 2023 έως τον Απρίλιο του 2024, στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, τη Βόρειο Αμερική και σε μέρη όπως καφενεία, εστιατόρια, αεροδρόμια, λιμάνια, ξενοδοχεία, ταξί, λεωφορεία, βαπόρια, σε βεράντες και αυλές, στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα και στο σπίτι μου στην Τήνο. Γράφτηκε στο χέρι και στον υπολογιστή πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Η συρραφή του ήταν μια όμορφη περιπλάνηση, ένα αδιάκοπο πήγαιν’ έλα σε παραστάσεις και εικόνες, μια σχεδία εν μέσω των ταραγμένων και άστατων καιρών που ζούμε. Συνδέοντας τα επιμέρους κομμάτια του ήταν σαν να το έγραφα εκ νέου. Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής. Ένα ποίημα που επιδιώκει να πιάσει το πνεύμα των καιρών και να δώσει νόημα στο χρόνο. Ένα ποίημα όχι μεταφυσικό αλλά φυσικό, που παρατηρεί τον κόσμο, τον πλανήτη, την Ελλάδα και όπου το άσημο «εγώ» παρατηρεί το διάσημο «εμείς» και καταγράφει γεγονότα και στιγμές, γράφοντας συγχρόνως την αυτοβιογραφία του. Το φανταστικό συνομιλεί με το πραγματικό. Είναι ένα ποίημα διάσημο σε μια γειτονιά χωρίς γείτονες. – Ντ. Σ.
«Στα ποιήματα του Ντίνου Σιώτη κάτι λέγεται που δεν έχει ξανακουστεί· κι αν έχει, όχι σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, με τέτοιον τρόπο, με κοφτούς στίχους, με ενδημικό ρυθμό, με τέλεια αίσθηση της γλώσσας, που καταφέρνει το τρεχάμενο να το μετατρέψει σε ιδιότυπη ειρωνεία, χιούμορ και σαρκασμό, οπότε συχνά οι τελικές φράσεις θυμίζουν μικρά θεατρικά σχεδιάσματα του παράλογου, με εκπλήξεις πρωτότυπες, με τεχνάσματα αυτοαναφορικά, τα οποία δημιουργούν έναν φανταστικό ποιητικό χώρο που αναδιπλώνεται στον εαυτό του, η τροπολογία της ποίησης σε ποιήματα. Μια τέτοια αυτοσυνείδηση του προχωρημένου ποιητικού τρόπου δεν έχει ξαναεμφανιστεί με τέτοια οξύτητα και στοχαστική εμβέλεια σε κανέναν νεότερο έλληνα ποιητή, και μπορώ να προσθέσω και σε πολλούς παλιότερους».
Νάνος Βαλαωρίτης
Όκλαντ, 6 Μαΐου 2004
Ντίνος Σιώτης
Ο Ντίνος Σιώτης γεννήθηκε στην Τήνο το 1944. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Συγκριτική Λογοτεχνία στις ΗΠΑ, όπου έζησε για είκοσι έξι χρόνια. Εργάστηκε ως Σύμβουλος Τύπου στην πρεσβεία της Ελλάδας στον Καναδά και στα προξενεία Σαν Φρανσίσκο, Νέας Υόρκης και Βοστόνης. Είναι ακτιβιστής ποιητής, πεζογράφος, βιβλιοκριτικός, δημοσιογράφος και εκδότης περιοδικών. Έχει εκδώσει περίπου τριάντα πέντε βιβλία στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στα κινεζικά και τα αραβικά. Το 2009 έφερε το Poetry Slam στην Ελλάδα, στο Barbara’s Food Company στα Εξάρχεια, ενώ είναι και ο άνθρωπος που ξεκίνησε τα διεθνή φεστιβάλ λογοτεχνίας στη χώρα μας από την Τήνο και την Αθήνα. Εμπνευστής και συνιδρυτής του Κύκλου Ποιητών. Το 2006 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Αυτοβιογραφία ενός στόχου (Κέδρος). Υπήρξε ενεργό μέλος του World Poetry Movement (Μεντεγίν), του Revolutionary Poets Brigade (Σαν Φρανσίσκο) και του Poets of the Planet (Παρίσι).
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: Δέκα χρόνια κάπου, μυθιστόρημα (1987), Η μηχανή των μυστικών, ποίηση (1993), Ταις πρεσβείαις, νουβέλα (1995), High Life, αφηγήματα (1996), Μουσείο αέρος, ποίηση (1999), Ωροσκόπια νεκρών, ποίηση (2017), Σχεδόν αύριο (Πανοπτικόν ποίημα) (2022) και Τετράδια Αμερικής (Περιπλάνηση στην Αμερική του πολιτισμού και της πολιτικής) (2023).