ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ – ΗΛΙΟΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΣ, ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ

Περιγραφή

Ο βυζαντινός ερωτικός ψαλμός, που οδηγεί σε ένα ατελείωτο ονειρικό ταξίδι στην αιωνιότητα, είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που θα μπορούσε να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια την έννοια της καλλιτεχνικής διαχρονικότητας.
Μοίρα καλή, η ευτυχής αυτή συγκυρία είναι υπαρκτή και βρίσκει την υπόστασή της σε έναν άνθρωπο που θα έλεγε κανείς αβασάνιστα πως έχει παθολογική εμμονή στην ποιότητα. Η συνθήκη αυτή είναι όμως επαρκής για το «ταξίδι»;
Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, αλλά όταν αυτή εμπλουτίζεται με αγγελική χροιά ήχου, διανθισμένη με λυρική δωρικότητα, τότε το πράγμα… απογειώνεται. Κι όμως. Κατά μια ευτυχή συγκυρία, ο άνθρωπος που από την ψυχή του εκφράζει τον ελληνικό λόγο και την πνευματική και πολιτιστική ποιότητα της χώρας, υπάρχει.
Όλα αυτά τα αξιοζήλευτα προσόντα, λοιπόν, χαρίστηκαν απλόχερα στον Μανώλη Μητσιά, που φρόντισε να τα διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού για διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα. Ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης που δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση από αυτό που χαρακτηρίζει την ποιότητα, χωρίς να υπολογίσει ούτε στιγμή το κόστος της επιλογής αυτής. […] (Από τον πρόλογο)