Περιγραφή
Ποίηση παρόμοια μ’ αυτήν της Μαρία Πας Γκερέρο είναι πιθανόν ότι δεν έχετε ξαναδιαβάσει. Διότι η ποίηση αυτή πρώτον διαθέτει μια σπάνια λιτότητα, με καθηλωτική παράθεση λέξεων, χωρίς ν’ ακολουθεί απαραιτήτως τους κανόνες του συντακτικού, και δεύτερον ερωτοτροπεί συνεχώς με λαϊκότροπα στοιχεία, όπως οι στίχοι επιτυχημένων τραγουδιών, οι αναφορές σε δημοφιλή φαγητά και ποτά, η καταγραφή καταστάσεων μιας απτής καθημερινότητας. Παράλληλα, ενσωματώνει στιγμές και στάσεις από τη ζωή μιας γάτας, ωθώντας την ποιητική σκέψη ως τις παρυφές της στέρησης, της απώλειας και του θανάτου.
Δεν καταδιώκεις τους ποντικούς σου δεν ξεπουπουλιάζεις
τα πουλιά σου
ξαπλώνεσαι στο πάτωμα. Οσμίζεσαι, επιμελές μουσούδι,
σου δίνουν το χέρι και δεν ξύνεις τα νύχια σου
παραδίνεσαι σ’ εκείνο το χέρι που αγνοείς
όλα σε φρενάρουν, και δεν γρατζουνίζεις,
σκύβεις, σχεδόν γουργουρίζεις και αφήνεις
να σε ακινητοποιούν να σε υπνωτίζουν
Μακάρι όλα να σου δοθούν τόσες φορές
Και να μην τρως αυτά που θα μπορούσαν να είναι η λεία σου
δεν υπερασπίζεις τον εαυτό σου:
επειδή γλώσσα ρόδινη έξω
*
Η Μαρία Πας Γκερέρο (María Paz Guerrero) γεννήθηκε στην Μπογκοτά της Κολομβίας. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου των Άνδεων, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Συγκριτική Λογοτεχνία από το Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης και επί του παρόντος εκπονεί διδακτορικό πάνω στη Θεωρία της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα. Εργάζεται ως καθηγήτρια στο Τμήμα Λογοτεχνικής Δημιουργίας στο Κεντρικό Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ο Θεός επίσης είναι σκυλί (Cajón de Sastre 2018), Oι αναλφάβητοι (La Jaula Publicaciones 2020), Γλώσσα ρόδινη έξω, γάτα τυφλή (Himpar Editores 2021) και το δοκίμιο Ο πόνος του να είσαι ζωντανός στα μεταθανάτια ποιήματα του César Vallejo (Universidad de los Andes 2006). Έχει κάνει την επιλογή και τον πρόλογο της ανθολογίας Η γενιά χωρίς όνομα (Universidad Central 2019). Ποιήματά της περιλαμβάνονται στις ανθολογίες Εσωτερικές διαμονές – Τέσσερις Κολομβιανές ποιήτριες (Universidad Javeriana 2016) και Πουλιά της σκιάς – Δεκαεπτά Κολομβιανές ποιήτριες, 1964 – 1989 (Vaso Roto 2019). Η ποιητική συλλογή Γλώσσα ρόδινη έξω, Γάτα τυφλή είναι το πρώτο βιβλίο της που μεταφράζεται στα ελληνικά.