ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Περιγραφή

Το παρόν σύγγραμμα αναφέρεται σε δύο πολύ σημαντικές περιοχές της επιστήμης και της τεχνολογίας: Την αναγνώριση συστημάτων και τον προσαρμοστικό έλεγχο.
Ο επικρατέστερος στόχος της αναγνώρισης ενός συστήματος είναι ο προσδιορισμός ενός μαθηματικού μοντέλου, που να περιγράφει ικανοποιητικά το σύστημα. Ένας άλλος σημαντικός στόχος είναι η εκτίμηση του διανύσματος κατάστασης. Από τοὺς δύο αυτούς, αλλά και άλλους στόχους της αναγνώρισης, το μαθηματικό μοντέλο είναι και το περισσότερο αναγκαίο. Γιαυτό με τον όρο αναγνώριση, σχεδόν πάντοτε εννοούμε τον προσδιορισμό του μαθηματικού μοντέλου. Ο προσδιορισμός του μοντέλου μπορεί να γίνει με βάση τους γνωστούς φυσικούς νόμους που διέπουν το υπό αναγνώριση σύστημα ή με βάση πειραματικών μετρήσεων επί του υπό αναγνώριση συστήματος. Στην διεθνή βιβλιογραφία έχει επικρατήσει, για μεν την πρώτη προσέγγιση ο όρος μοντελοποίηση (modelling), για δε την δεύτερη προσέγγιση ο όρος αναγνώριση (identification). Στην πράξη, συχνά συνδιάζονται και οι δύο προσεγγίσεις, γιατί διευκολύνουν τον προσδιορισμό του μοντέλου.
Η γνώση του μαθηματικού μοντέλου ενός συστήματος είναι εξαιρετικά χρήσιμη για όλους τους κλάδους της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μια χρησιμότητα του μοντέλου είναι ότι μας δίνει πληροφορίες για την δομή και τις ιδιότητες του συστήματος. Μια ακόμη πιο σημαντική χρησιμότητα του μοντέλου είναι ότι, με βάση το μαθηματικό μοντέλο, μπορούμε να προβλέψουμε την συμπεριφορά του συστήματος, γεγονός που διευκολύνει την μελέτη και την σχεδίαση των συστημάτων.
Ειδικά για τον αυτόματο έλεγχο, η γνώση του μαθηματικού μοντέλου του υπό έλεγχου συστήματος είναι σχεδόν πάντοτε απαραίτητη για την σχεδίαση ρυθμιστών. Μάλιστα δε, καθώς οι απαιτήσεις σχεδιασμού ανεβαίνουν, όπως είναι π.χ. ο βέλτιστος έλεγχος, ο προσαρμοστικός έλεγχος, κ.λ.π., τόσο και πιό απαραίτητη γίνεται η γνώση του μαθηματικού μοντέλου.
[…]
(Από τον πρόλογο του συγγραφέα)